Liedekens van Bontekoe en vijf novellen Blaauw bes, blauw bes!—'T is maar een pennelikker!—Marie—De ezelinnen—Hanna   By: E. J. (Everhardus Johannes) Potgieter (1808-1875)

"Liedekens van Bontekoe en vijf novellen" by E.J. Potgieter is a captivating collection of stories that offer insight into Dutch society during the 19th century. The title novella, "Blaauw bes, blauw bes!—'T is maar een pennelikker!" explores themes of love, betrayal, and redemption in a compelling narrative that keeps readers engaged from start to finish.

The other novellas in the collection, including "Marie," "De ezelinnen," and "Hanna," also showcase Potgieter's skill as a storyteller and his ability to create vivid and complex characters. Each story is beautifully written and offers a unique perspective on life in the Netherlands during this time period.

Potgieter's prose is lyrical and evocative, drawing readers into the world he has created with rich descriptions and vibrant imagery. His characters are flawed and relatable, making it easy for readers to empathize with their struggles and triumphs.

Overall, "Liedekens van Bontekoe en vijf novellen" is a thought-provoking and beautifully written collection that is sure to resonate with readers who appreciate historical fiction and engaging storytelling. Potgieter's work is a testament to his talent as a writer and his ability to capture the complexities of human nature in his writing.

First Page:

Aan de kant van de Revier komende daer de Praeuw lag, stond daer een hoop Inwoonders; en haperden geweldig tegen elkander; het scheen dat de eene wilde hebben dat ik voer en de ander niet. Ik greep een of twee uit den hoop by den arm, en stuwde ze na de Praeuw toe, om te varen gelyk of ik noch Meester was, en ik was boven half Knechte niet. Sy sagen er soo vreesselyk uit als Dollemannen, doch lieten haer geseggen: en twee gingen met my in de Praeuw, de eene ging agter sitten, en de ander voor: elk met een scheppertjen in de hand, en staken af; sy hadden elk een Kris op haer syde steken, synde een geweer of het een Ponjaerd was, met vlammen. Doen wy wat gevaren hadden, kwam de agterste na my toe, want ik sat midden in de Praeuw, en wees dat hy geld wilde hebben. Ik taste in myn dief sak, haelde er een kwartjen uit, en gaf het hem. Hy stond en bekeek het, en wiste niet wat hij doen wilde; doch nam het ten lesten, en wond het in syn Kleedjen dat hy om syn middel hadde, de voorste siende dat syn Maet wat gekregen had, kwam mede na my toe, en wees my dat hy ook wat hebben wilde; ik dat siende, haelde weder een kwartjen uit myn dief sak: en gaf het hem... Continue reading book >>